τηλέφωνο επικοινωνίας
(+30) 22910 71790

email
info@lasermedical.gr

διεύθυνση
Οδοσ Αφροδιτησ, Λαγονήσι - 39,5 χλμ Λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου

Ακράτεια Ούρων

Η ακράτεια ούρων δεν αποτελεί κάποιο νόσημα αλλά είναι ένα σύμπτωμα. Με τον όρο αυτό περιγράφεται μιά κατάσταση κατά την οποία υπάρχει χωρίς τη θέληση απώλεια ούρων. Αυτό σημαίναι ότι το άτομο δεν έχει απόλυτο έλεγχο της διαδικασίας της ούρησης λόγω κάποιου άλλου ιατρικού προβλήματος που υπάρχει. Η ακράτεια εκτός απο το κοινωνικό πρόβλημα και τα προφανήζητήματα υγιεινής που προκαλεί, τελικά οδηγεί σε υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξειςκαιδερματίτιδαστην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Οι γυναίκες έχουν διπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν ακράτεια συγκριτικά με τους άνδρες, κάτι που αυξάνεται σημαντικά με την αύξηση της ηλικίας τους. Υπολογίζεται ότι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό περίπου το 10% των γυναικών κάτω των 65 ετών και το 35% άνω των 65 ετών.

Αίτια:Συχνές αιτίες της ακράτειας είναι οι αλλαγές στην ανατομία του ουροποιητικού.  Τέτοιες αλλαγές μπορεί να προκληθούν από διάφορες νευρολογικές παθήσεις (σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλικό) ή κάποια τραύματα (π.χ. κάκωση νωτιαίου μυελού κλπ), από την παχυσαρκία, την κύηση και τον τοκετό και από ορμονικές μεταβολές κατά την εμμηνόπαυση.

Κατά την διάρκεια εγκυμοσύνης, το αυξημένο βάρος και η πίεση που ασκείται από το έμβρυο, μπορούν να αδυνατίσουν τους μύες του πυελικού εδάφους που συμβάλουν στην εγκράτεια των ούρων, να βλάψουν τα νεύρα που ελέγχουν την κύστη και να αλλάξουν τη θέση της κύστης και της ουρήθρας.

Μετά τον τοκετό, η ακράτεια ούρων συχνά υποχωρεί αυτόματα. Ωστόσο, αν μετά το πέρας 6 εβδομάδων από τον τοκετό συνεχίζεται η ακράτεια, θα πρέπει να επιληφθεί ο ουρολόγος.
Η εμμηνόπαυση μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα ακράτειας λόγω της έλλειψης οιστρογόνων.

      Στους άνδρες αίτια ακράτειας μπορεί να αποτελέσουν παθήσεις και επεμβάσεις στον

      προστάτη.

 

Μορφές ακράτειας:

  • Ακράτεια από προσπάθεια: Στην περίπτωση αυτή πραγματοποιείται απώλεια μικρής ποσότητας ούρων κατά την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως στο βήξιμο, το φτάρνισμα, το γέλιο, τη σωματική άσκηση ή την άρση βάρους .
  • Επιτακτική ακράτεια : Πρόκειται για έντονη και απότομη επιθυμία για ούρηση, οπότε συχνά υπάρχει διαφυγή ούρων πριν το άτομο προλάβει να φτάσει στην τουαλέτα. Αυτό συμβαίνει ακόμη κι όταν δεν υπάρχει μεγάλη ποσότητα ούρων μέσα στην κύστη  ή ακόμη και στην επαφή με νερό (π.χ. στο πλύσιμο των πιάτων).
  • Μεικτού τύπου ακράτεια: Συνδυασμός των δυο παραπάνω μορφών.
  • Ακράτεια από υπερπλήρωση: O ασθενής δεν αισθάνεται την ανάγκη να ουρήσει, πληρούται η κύστη μέχρι του σημείου που αρχίζει να ξεχειλίζει και να υπάρχει απώλεια ούρων. Στην περίπτωση αυτή, η κύστη είναι πάντα γεμάτη και υπάρχει συνεχής απώλεια μικρής ποσότητας ούρων. Αυτός ο τύπος ακράτειας είναι συχνός σε παραμελημένες περιπτώσεις υπερπλασίας προστάτη.

Διάγνωση: Τα προβλήματα ακράτειας ούρων διερευνούνται και αντιμετωπίζονται από τον ουρολόγο.
Απαραίτητη είναι η λήψη ιστορικού που αφορά στη γενικότερη κατάσταση της υγείας, λήψη φαρμάκων, προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις, πληροφορίες για την περίοδο της εγκυμοσύνης και τον τοκετό, καθώς και προηγούμενες παθήσεις. Σημαντικές είναι και πληροφορίες σχετικά με τις συνήθειες ούρησης. Είναι πιθανό να ζητηθεί η τήρηση ημερολογίου ούρησης (για λίγες μέρες), προκειμένου να καταγραφεί ο αριθμός, η συχνότητα της ούρησης καθώς και την ποσότητα των αποβαλόμενων ούρων. Ο έλεγχος θα ολοκληρωθεί με την κλινική εξέταση κι εξειδικευμένες εξετάσεις για την αποκάλυψη υποκείμενης νόσου. Τέτοιες εξετάσεις πιθανόν να είναι:

  • Γενική εξέταση και καλλιέργεια ούρων για να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποια ουρολοίμωξη ή άλλη αιτία που να προκαλεί ακράτεια.
  • Εξετάσεις αίματος για τη διάγνωση παθήσεων που σχετίζονται με την ακράτεια
  • Υπερηχογράφημα για την απεικόνιση του ουροποιητικού συστήματος.
  • Ενδοοσκόπηση ουροποιητικού, όπου με μια μικρή κάμερα που εισέρχεται από την ουρήθρα, έχει ο ουρολόγος μια σαφή εικόνα για την κατάσταση της ουρήθρας και της κύστης.
  • Ουροδυναμικός έλεγχος - μια ειδική εξέταση που μελετά με ακρίβεια τη λειτουργία του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.

Θεραπεία:Ανάλογα με το αίτιο της ακράτειαςη θεραπεία ποικίλλει και θα πρέπει να προσαρμόζεται στο πρόβλημα και στις ανάγκες του ασθενούς:

  • Ασκήσεις πυελικού εδάφους (ασκήσεις Kegel): Είναι απλές ασκήσεις που συμβάλουν στην ενδυνάμωση των μυών που υποβοηθούν στην εγκράτεια. Οι ασκήσεις αυτές σε τακτική βάση, μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση ή στην εξάλειψη της ακράτειας.
  • Ηλεκτροδιέγερση: Μικρής έντασης παλμοί ηλεκτρικού ρεύματος (είτε μέσα από τον κόλπο, είτε με αυτοκόλλητα στην επιφάνεια του δέρματος) μπορούν να διεγείρουν τους μύες του πυελικού εδάφους και να τους εξασκήσουν..
  • Βιοανάδραση: Με ειδικό ‘αυτοκόλλητο’ που τοποθετείται στο δέρμα πάνω από την κύστη και τους μύες της ουρήθρας και με μια οθόνη που δείχνει πότε οι μύες αυτοί συσπώνται, ο ασθενής  αντιλαμβάνεται καλύτερα τις μυϊκές συσπάσεις και έτσι αυξάνεται ο έλεγχος που ασκείται στους μύες.
  • Επανεκπαίδευση της κύστης με διάφορες τεχνικές.
  • Αλλαγές στον τρόπο ζωής όπως απώλεια βάρους, τροποποίηση διατροφικών συνηθειών και φαρμάκων.
  • Φαρμακευτική αγωγή: Κυκλοφορούν διάφορα φάρμακα για την αντιμετώπιση της ακράτειας. Ο ουρολόγος ανάλογα με το είδος της ακράτειας θα προτείνει την κατάλληλη φαρμακευτική θεραπεία.
  • Ενέσεις: Ουσίες όπως το κολλαγόνο στην ουρήθρα ή το Botox στην ουροδόχο κύστη.
  • Χειρουργική επέμβαση : Διάφορα είδη χειρουργικών επεμβάσεων μπορεί να εφαρμοστούν, ανάλογα με τον τύπο της ακράτειας, πολλές από τις οποίες είναι ελάχιστα επεμβατικές με νοσηλεία μιάς ημέρας.
  • Καθετήρες: Μπορεί να είναι μόνιμοι που αλλάζουν σε τακτά χρονικά διαστήμτα ή μιας χρήσης όπου μετά από κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί ο ασθενής να μάθει να τοποθετεί μόνος του τον καθετήρα μεσω της ουρήθρας στην κύστη για να απομακρύνονται τα ούρα.
  • Σερβιέτες ή πάνες: Βοηθούν αλλά δεν θεραπεύουν το πρόβλημα. Αντίθετα προκαλούν μείωση στην αυτοεκτίμησή και δερματοπάθειες.
top